W każdej dyscyplinie trafia się postać, której talent widać od najmłodszych lat. W sporcie oznacza to zwykle pojawienie się nowej gwiazdy. I taką wschodzącą gwiazdę mamy u siebie. Jest nią pochodzący z Wilamowa Seweryn Sypiański, piłkarz ręczny, który coraz jaśniej błyszczy na parkietach pierwszej ligi polskiego szczypiorniaka, choć ma zaledwie 17 lat. Poznajmy go bliżej.
Seweryn, w zeszłym roku okrzyknięto Cię „odkryciem roku” pierwszej i do tego seniorskiej ligi polskiego szczypiorniaka. A jesteś przecież juniorem, masz zaledwie 17 lat… Jak to się stało, że w ogóle zostałeś piłkarzem ręcznym?
Na początku grałem w Rozogach, w zespole, który funkcjonował przy szkole podstawowej. Nasz nauczyciel w-fu i zarazem pierwszy trener – pan Mirosław Gotlib - stworzył w szkole klasę sportową ukierunkowaną właśnie na piłkę ręczną. Zespół był po prostu konsekwencją nauki w szkole. Jeździliśmy na zawody po całym kraju. Mieliśmy nawet jakieś sukcesy. Kiedy kończyłem szkołę trener dał mi kontakt do trenera Trójki Ostrołęka i zachęcił, bym spróbował swoich sił w tym zespole. Zadzwoniłem, a trener zaprosił mnie na trening.
I jak poszło?
Chyba całkiem nieźle, bo trener zaproponował, bym został w klubie. Wiadomo, jako rezerwowy… taki zawodnik do sprawdzenia już w trakcie poważnych meczy. I tak zacząłem grać „na poważnie”.
Dziś grasz w pierwszym składzie… Na jakiej pozycji?
Tak. Udało mi się przebić. Ale wchodziłem do tego składu stopniowo. W ubiegłym roku byłem jednym z najlepszych strzelców zespołu, w tym jestem czwarty z kolei w tej statystyce. Ale zamierzam się poprawić… A gram na lewym ataku.
Czujesz głód sukcesu? Masz dopiero 17 lat… Już nazwano Cię odkryciem ligi, byłeś też nominowany w plebiscycie na sportowca roku w Ostrołęce. Co ty na to?
Jestem z tego wszystkiego bardzo zadowolony. Bardzo mnie to motywuje do treningów, do jeszcze cięższej pracy. Jest super.
Z tego co wiem, uczysz się w szkole średniej… Do tego treningi „z dorosłymi”… Masz jakiś wolny czas?
Prawie wcale, bo w tygodniu nauka w liceum i treningi, a co weekend mam zwykle po dwa mecze…
Jak dwa mecze?
Bo jeszcze gram w zespole juniorów…
Żartujesz?
Nie. W te wakacje byliśmy jako juniorzy na międzynarodowym turnieju w Veszprém (Węgry – red.). Było mnóstwo ekip z całego świata, a my ten turniej wygraliśmy…
Gratuluję! Młodzież, a właściwie jej brak, to od lat bolączka polskiego szczypiorniaka. Ostatnie znaczące sukcesy, to pokolenie kierowane przez Bogdana Wentę. Zawodnicy grający głównie za granicą od najmłodszych lat. Jak to teraz wygląda z twojej perspektywy – młodego zawodnika w kraju. Jest nadzieja na nową, mocną reprezentację w piłce ręcznej?
Powiem tak. My dziś, jako juniorzy wygrywamy z naprawdę mocnymi ekipami. Uważam, że mamy ogromny potencjał, który przełoży się na drużynę seniorów i to już niedługo.
Każdy ma jakiś wzór, któremu stara się dorównać. Kto jest takim wzorcem dla Ciebie, z zawodników których znasz?
Z Polski na pewno Przemysław Krajewski, który gra w Wiśle Płock. To niesamowity zawodnik. A z zagranicy Dylan Nahi, który gra teraz w Vive Kielce.
Dylan… czy on nie debiutował w półfinale ligi mistrzów w 2017 roku mając „tylko” 17 lat i 185 dni…
Tak. To niesamowity gość.
Czyli, jak widzę teraz, podążasz podobną ścieżką kariery, co on…
Bardzo bym chciał…
Co chciałbyś osiągnąć jako zawodnik? O czym marzysz?
Wiadomo. O graniu w czołowym klubie w Polsce. Może też w reprezentacji.
O zagranicznych klubach nie marzysz?
Niech się spełni to pierwsze marzenie. To mi dziś wystarczy.
Jak oceniasz? Co jest kluczem twojego sukcesu? Co sprawia, że jesteś lepszy od innych na boisku?
Moim największym atutem jest wyskok. Mam po prostu duży zasięg i dynamikę. Myślę, że to jest to. Trenuję rzetelnie, bo po prostu to lubię.
Znasz realia polskiego sportu i pewnie wiesz, że na karierze sportowca świat się nie kończy. Uczysz się w LO. Planujesz dalsze studia?
Tak. Oczywiście.
W jakim kierunku?
Pożarnictwa.
Jesteś strażakiem ochotnikiem?
Tak. Młodzikiem, bo wiadomo mam tylko 17 lat, ale bardzo lubię to zajęcie.
Myślę, że wkrótce grono twoich fanów mocno się poszerzy w naszym powiecie… Ja będę Ci gorąco kibicował.
Cieszę się bardzo. Postaram się Was nie zawieść.
Wielkie gratulacje dla Państwa! Być razem ponad 50lat to wspaniały wzór do naśladowania! Wydaje mi się, że słowa krytyki, które uwidoczniły się w komentarzach zostały stworzone przez pracowników ratusza, którzy czują się winni i stosują taktykę obrony przez atak i tu należałoby zacytować klasyka \"Nie idźcie tą drogą!\"
Gość
2025-07-10 00:27:32
Urząd dał ciała i tyle, zwłaszcza, że Połukord jest znanym - w stanie spoczynku - wieloletnim pracownikiem i szefem Rejonu Dróg w Szczytnie. Nie wiem w jakich mediach społecznościowych funkcjonuje p. Połukord, ale może jak nie ma go w tik toku - to go po prostu nie ma. Taka ta sztuczna inteligencja (dawniej tzw. pracująca) w urzędzie. A co do w miłości i małżeństwie nie czeka się na medale, to skoro \"Senior\" i \"Seniora\" niech odstąpią na łamach lokalnej prasy z odmową przyjęcia medalu z 50 - lecie pożycia, a przede wszystkim niech nie składają o ten medal wniosku. Namawiajcie także swe dzieci, czy też wnuki, o odstąpienie od pobierania 800 plus, bo dzieci się ma z miłości - a nie dla pieniędzy.
Zdumiony
2025-07-09 13:26:14
Proszę o ocenę wiarygodności: udział w badaniu, to 2/3 mieszkańcy samych Dźwierzut, a tylko 1/3 to mieszkańcy z terenu gminy. We wsiach poza Dźwierzutami mieszka 3/4 ludności gminy.
mieszkanka
2025-07-09 11:14:53
Cieszę się, że jeszcze są w Polsce ludzie, którzy myślą jak Pan, którzy nie dają sobie mydlić oczu i dyktować, co jest dobre, a co złe, tylko sami potrafią ocenić, że coś jest uczciwe lub nie, bez względu na to, czy dotyczy to kogoś, kogo się popiera czy nie. Obawiam się jednak, że takich ludzie nie jest już wielu i jest to zła wiadomość dla nas wszystkich, bez względu na to, w co wierzymy i na kogo głosujemy.
Kowal
2025-07-08 22:54:44
Te żarciki niech zatrzyma dla własnej żony. Ciekawe, czy taki mądry jest w domu.
Julita
2025-07-08 20:27:35
Mam Stare auto audi 80 b 4
Marcin Wilczewski
2025-07-08 19:58:37
Czy dla medali składa się przysięgę małżeńską? Liczy się szczera miłość, która nie szuka poklasku i jakiś odznaczeń. Najważniejsze szczera miłość.
Seniora
2025-07-08 18:35:26
pewnie mamusia malowała się i nie dostrzegła mrugajacego czerwonego światła
konrado
2025-07-08 09:00:57
Za czasów burmistrzów Bielinowicza, ś.p. Kijewskiego i Żuchowskiego - to ludzie dostawali telefony, lub korespondencję \" w związku z tym, iż z dokumentów wynika...\", czyli informację o trybie organizacji uroczystości i zgłaszania chęci w niej udziału. Ale wtedy to urzędnicy wiedzieli do czego służą. Było się świadkiem takich jubileuszów. Nigdy nie było takiej poruty. Ale w biurze obsługi interesanta niejedno pismo ginie. Bez obrazy - trafi się jakiś stażysta bez opieki - i problem gotowy. Ale już o takie sprawy trzeba się w sposób szczególny troszczyć. I rzeczywiście - co to jest - masz 50-lecie małżeństwa i z tego honorowe odznaczenie, urzędową fetę, ale odkładają ci to wszystko na następny rok, a wiadomo, czy dożyjesz? Ty, albo twoja połowa? Zawsze jest aktualne: myślałem, że sięgnąłem dna, a tam usłyszałem pukanie z dołu. Może jednak Pan Połukord z Małżonką - postacie w Szczytnie powszechnie znane - zasłużą na odpowiednie potraktowanie przez p. burmistrza. Ale na końcu się wyzłośliwię - tak to jest z inoziemcami. Pływają po cudzych wodach i błądzą.
Śmieszek
2025-07-07 17:44:24
Daleko do Szczytna ale pomysł przedni. Zamiast tracić pieniądze na rozrywki iść do lasu po spokój.
Kuba
2025-07-07 15:41:44